Etap VII - PIPSON

Etap VII
(Tromsø – Nordkapp – Kirkenes) 02.07-12.07.2022 r.

Z Tromsø poprzez Nordkapp na koniec Europy tj. do Kirkenes. Na trasie: delikatny trekking po wyspach północnej Norwegii, wspaniałe widoki i niezapomniany krajobraz, dzikość przyrody, surowa roślinność tundrowa, wody bogate w ryby, Przylądek Północny, urokliwe wioski rybackie. Możliwość zobaczenia orek, wielorybów, reniferów i wielu gatunków ptaków. To tu wszystko jest najbardziej na północ lub na wschód Europy. W czasie rejsu obserwacja wędrówki słońca niezachodzącego za horyzont.

Trasa
(proponowana – trasa zostanie ustalona z uwzględnieniem gustów załogi oraz warunkami pogodowymi, wszystkich wymienionych portów i atrakcji nie uda się zrobić w czasie rejsu, ale jest w czym wybierać)

Tromsø – Ulsfiord – Skjervøy – Hasvik – Hammerfest – Havøysund – Honningsvåg – Nordkapp – Nordkinn – Gamvik – Berlevåg – Båtsfjord – Hamningberg – Vardø – Vadsø – Kirkenes

Etap ten żeglarsko od Tromsø do Nordkapp nie jest wymagający, gdyż trasa wiedzie pomiędzy wyspami i jest osłonięta od otwartego morza. Natomiast od Nordkapp wypływa się na otwarte morze Barentsa, gdzie docenimy walory oceanicznego stalowego jachtu Blue Rhino. W przypadku niekorzystnych warunków atmosferycznych, poczekamy w jednym z wielu portów schronienia, aż ośrodek niżowy przejdzie na wschód.

Możliwe porty i atrakcje na trasie rejsu:

Tromsø

Największe miasto północnej Norwegii. W mieście jest najdalej na północ wysunięty browar na świecie (nie licząc małego browaru w miejscowości Honningsvåg) – Browar Mack (Mack Ølbryggeri), założony w 1877 roku. Produkuje on szereg gatunków piwa w tym Mack Pilsner, Isbjørn, Haakon oraz kilka rodzajów piwa ciemnego. Znajduje się tu muzeum polarnictwa (Polarmuseet) przedstawiające historię wypraw polarnych. Większość ekspozycji, z oczywistych względów, dokumentuje osiągnięcia Roalda Amundsena oraz metody polowań na zwierzęta futerkowe Arktyki (głównie foki). W 1965 roku w Tromsø wzniesiono Kościół Tromsdalen nazywany Katedrą Arktyczną z uwagi na swą monumentalną bryłę. Lotnisko w Tromsø znajduje się 5 km od mariny, do którego jedzie się podziemnymi tunelami, w których są ronda 😊. Z pobliskiego wzgórza (które można zdobyć na pieszo lub na leniucha wjechać kolejką linową) można podziwiać panoramę tego miasta, popijając gorącą czekoladę w kawiarni.

Ulsfiord

„Zagłębie” dużych ryb. To jeden z największych fiordów północnej Norwegii, tak więc duże dorsze, zębacze, czarniaki czy też makrela powinny wzbogacić menu. Jednak najbardziej wypatrywanym będzie król tych wód halibut. A jak są makrele to i orki 😊.

Skjervøy

Jest to wioska rybacka położona na wyspie. Okoliczne wody są bogate w śledzie, czyli jest to żerowisko orek. Oznacza to, że będzie możliwość podziwiania technik połowu ryb przez orki. Na wyspie jest szczyt o wysokości 334 merów, z którego jest panoramiczny widok na pobliski fiord i wysepki.

Spildra

Wyspa ta jest nazywana klejnotem Norwegii. Walory przyrodniczo-krajobrazowe całej Norwegii podobno są na tej jednej wyspie. Wyspę zamieszkuje tylko 23 mieszkańców, którzy zajmują się turystyką i produkcją Boknafisk, który jest odmianą Stockfish. Boknafisk jest półsuchą niesoloną rybą, którą suszy się na słońcu i wietrze na specjalnych stojakach.

Hasvik

Kolejna mała i urocza wioska rybacka, której malowniczość można podziwiać z pobliskiego wzniesienia.

Hammerfest

Hammerfest – zwana bramą na Morze Barentsa. Jest to 10-tysięczne miasto, którego historia sięga wojen Napoleońskich.

Obecnie miasto ma poważne planu rozwoju, które … można samemu ocenić: https://www.youtube.com/watch?v=lKDs0aIwYnE

Havøysund

Havøysund jest kolorową wioską rybacką, położoną między dwoma wyspami. Miejscowość ma zróżnicowaną i urokliwą architekturę. Tu możemy spotkać domy nazywane gjenreisingshus, które zostały wybudowane po II Wojnie Światowej, a charakteryzujące się tym samym wyglądem. We wiosce różnorodne sklepy oraz muzea, a w szczególności Måsøy Museum, w którym zgromadzono IX-sto wieczne narzędzia związane z rybołówstwem, znajdziemy tu też inne muzea przedstawiające historyczne życie codzienne w tym rejonie. Ślady pierwszego osadnictwa datowane są tu na epokę kamienia gładzonego (ok 4500 lat p.n.e.). Wioska była ważnym punktem na trasie wymiany handlowej z Rosją (The Pomor trade with Russia.) Ptasia góra o wysokości 180 metrów Hjelmsøystauren jest w pobliżu Havøysund. To jedyne miejsce w Europie z najliczniejszą ilością gatunków ptaków w jednym miejscu, które można podziwiać z pokładu jachtu.

Honningsvåg

Honningsvåg to miasto najbardziej wysunięte na północ w Europie kontynentalnej. Pierwsze osadnictwo w tej okolicy datuje się na ok. 8 tysięcy lat p.n.e. Sprzyjało temu działanie Golfsztromu, który powoduje, iż średnia temperatura stycznia sięga – 4°C, czyli jest tu znacznie cieplej, niż w innych rejonach świata na tej samej szerokości geograficznej. Dzięki temu wody w pobliżu Honningsvåg przez cały rok wolne są od lodu i sprzyjają połowom ryb.

Nordkapp

Nordkapp leżący na wyspie Magerøya kojarzony jest z najdalej wysuniętą częścią Europy. Przylądek Północny (Nordkapp ) jest położony na 71°10’21” północnej szerokości geograficznej. Urwisko o wysokości 307 metrów, zawsze było popularnym i ważnym znakiem nawigacyjnym dla pływających tu żeglarzy. Niewiele jest atrakcji, które cieszyłyby się taką popularnością. Oprócz atrakcji typowo estetycznych (piękny widok!), na Przylądku Północnym podziwiać można słynny globus z 1978 roku, który obraca się przy silnych wiatrach, które nie są tu rzadkością. Na płaskowyżu znajduje się też pomnik “Dzieci Ziemi”, który składa się z 7 dużych kół, z różnymi motywami. Został on stworzony w ciągu 7 dni przez 7 dzieci ze wszystkich kontynentów i symbolizuje nadzieję, przyjaźń, szczęście i współpracę ponad granicami dzielącymi różne kraje. Oprócz tego można podziwiać piękną przyrodę na wyspie, roślinność tundrową, renifery oraz różne gatunki ptaków.

Morze Barentsa

Z kirkenes wypływamy na Morze Barentsa. Morze to swą granice ma od przylądka Nordkapp. Morze Barentsa jest zasobne w różne rodzaje ryb, kryl, plankton i bentos. W południowym pasie przybrzeżnym występują w rozproszeniu wodorosty. Spośród 114 gatunków ryb żyjących w Morzu Barentsa, najważniejszymi dla rybołówstwa jest 20 gatunków: dorsz, plamiak, śledź, karmazyn, zębacz, flądry, halibut i inne.

Nordkinn (także Kinnarodden, hist. Nordkyn)

Najbardziej na północ wysunięty przylądek lądu kontynentu europejskiego. Przylądek Nordkinn leży około 68 km na wschód od Przylądka Północnego, który rzeczywiście leży o 2’19” szerokości geograficznej (tj. ok. 4,3 km) bardziej na północ niż Nordkinn, ale znajduje się na wyspie Magerøya, a nie na kontynencie. Najbardziej na północ wysuniętym przylądkiem jest natomiast Knivskjellodden. Nordkinn jest także znacznie trudniej dostępny dla turystów, mimo że leży na kontynencie, ale leży z dala jedynej drogi prowadzącej na półwysep Nordkinnhalvøya, praktycznie dostępny jest wyłącznie po dwudniowej wędrówce z Mehamn, ale na trasie nie ma szlaków, czy jakichkolwiek przepraw przez górskie potoki, więc – przygodo trwaj 😊.

Mehamn

To tu w 1884-1885 została założona stacja wielorybnicza, która w 1903 roku została zniszczona przez rybaków w trakcie tzw Mehamn Rebellion. Christmas Museum. Nordic Safari Wildlife Adventures AS.

Gamvik

Wioska jest znana jako najbiedniejsza i najmniej rozwinięta w całej Norwegii.

Latarnia Slettnes Lighthouse usytuowana obok wioski Gamvik jest najbardziej wysuniętą na północ latarnią kontynentalnej Europy. Tu znajduje się muzeum, założone w starej przetwórni rybnej, gdzie przeniesiemy się do czasu świetności tej przetwórni oraz zapoznamy się z trudami życia mieszkańców tego przybrzeżnego rejonu.

Berlevåg

O tej wiosce nakręcono film dokumentalny Heftig og begeistret (English: “Cool and Crazy”), ktory był hitem w 2001 (w Norwegii). Miejsce to jest także bohaterem powieści Babette’s Feast, napisana przez duńską aktorkę Karen Blixen. Na podstawie tej książki nakręcono także film o tym samym tytule. W pobliżu wioski jest lotnisko, a w samej miejscowości są sklepy, poczta, knajpki i inne. Port jest osłonięty falochronami. Popularnym miejscem jest Take a Way o nazwie Bubbas Grill. We wiosce jest także muzeum Berlevåg Museum. Ciekawostką jest fakt, że tu w maju 2021 roku zainstalowano system wytwarzania energii elektrycznej generowanej przez ogniwa paliwowe zasilane wodorem.

Hamningberg

Żywy skansen tego regionu. Jedna z niewielu wiosek rybackich, które nie zostały spalone przez wycofujących się żołnierzy niemieckich. Tym samym wioska ma tradycyjną zabudowę tego regionu. W 1964 roku została kompletnie opuszczona przez mieszkańców. Aktualnie kilka domów jest zamieszkałych w okresie wakacyjnym.

Więcej o tej wiosce tu: https://projects.met.no/polarlow/polar_lows/hamningberg/

Vardø

Vadsø

W XVI wieku Vadsø składało się z wioski rybackiej i kościoła. Wieś była położona na wyspie Vadsøya, jednak później została przeniesiona na stały ląd. Rybołówstwo sprawiło, że Vadsø stało się głównym ośrodkiem handlowym w regionie. Vadsø uzyskało prawa miejskie w 1833 roku. Do miasta przybyli wtedy mieszkańcy Finlandii i Szwecji. Podczas niemieckiej okupacji Norwegii w czasie II wojny światowej stacjonujące w Vadsø jednostki niemieckie zostały zbombardowane przez Armię Czerwoną. W Vadsø zachowały się XIX-wieczne drewniane domy.

Båtsfjord

Dzięki położeniu tuż przy morzu Barnetsa oraz Austhavet, ośrodek oferuje dostęp do świetnych łowisk. W pobliżu można znaleźć dobre łowiska dorsza, halibuta, karmazyna, plamiaka oraz wielu innych gatunków. Båtsfjord to największy port rybacki w Norwegii. W porcie przeważają norweskie oraz rosyjskie łodzie.

Kirkenes

Jest położone zaledwie kilka kilometrów od granicy z Federacją Rosyjską – symbol rosyjsko-norweskiej współpracy transgranicznej. To tu zobaczymy pomnik żołnierzy rosyjskich poległych przy wyzwalaniu miasta w 1944 roku. Nazwy ulic są pisane w dwóch językach norweskim irosyjskim. Mieści się tu m.in. Grenselandsmuseet – “Muzeum Ziem Przygranicznych”, w którym zgromadzono różne pamiątki z różnych okresów współżycia ludzi po obu stronach granicy, a także wyroby sztuki lapońskiej oraz historii przemysłu wydobywczego w tym rejonie. Kirkenes stanowi ważny węzeł komunikacyjny, transportowy, a także ośrodek rybacki i przemysłowy. W czasie II wojny światowej, po zajęciu Norwegii przez Niemców, stacjonowało tu 30 tysięcy żołnierzy niemieckich, których zadaniem było m.in. kontrolowanie przebiegającej w pobliżu alianckiej trasy zaopatrzeniowej do rosyjskiego portu w Murmańsku. Z tego powodu miasto było najczęściej bombardowane spośród wszystkich miast Norwegii – 320 razy. Do zakończenia wojny przetrwało tu tylko kilkanaście budynków. 25 października 1944 Armia Czerwona wyparła stąd wojska niemieckie. Tutejsza linia kolejowa ma połączenie wyłącznie z kopalnią rudy żelaza, która jest koło miejscowości. Kirkenes jest także początkowym miastem EuroVelo 13, tj drogi rowerowej biegnącej wzdłuż byłej granicy pomiędzy zachodnim kapitalizmem a wschodnim socjalizmem.

W Kirkenes jest lotnisko, na które da się dolecieć z Polski z jedną przesiadką.